Diakon Geert De Cubber: Posynodalne spotkanie dla diakonów? – pod takim tytułem ukazała się post IDC (Międzynarodowego Centrum Diakonatu).
Diakon De Cubber powtórzył to, co powiedział w synodalnej sali obrad: diakon jest „budowniczym mostów” w rodzinie, z innymi rodzinami, we wspólnocie, a także z szerszym społeczeństwem. To – jak powiedział – „może być bardzo przydatne w zsekularyzowanym społeczeństwie”, takim jak Belgia, którą Papież odwiedził pod koniec września po krótkim pobycie w Luksemburgu.
Zadaniem diakona – dodał De Cubber – jest wyjście i „pójście tam, gdzie Kościół nie idzie, do tych, którzy nie mają głosu i są marginalizowani przez sam Kościół i społeczeństwo, i przyprowadzenie ich z powrotem do Kościoła”.
W Kościele, w którym wierni są często zmęczeni i starsi, i gdzie „jeśli nie będziemy chodzić w sposób synodalny, Kościół nie przetrwa” – w tym Kościele belgijski diakon stara się zapewnić dostęp do synodalności młodzieży, jednocząc w tym wysiłku duszpasterstwa młodzieżowe wszystkich flamandzkojęzycznych diecezji.
Wywołany do odpowiedzi pytaniem dziennikarza, przyznał, że diakoni mogliby być lepiej reprezentowani na synodzie i że wie, iż diakoni – na przykład w Stanach Zjednoczonych, „gdzie posługa jest bardzo silna” – „nie są zbyt szczęśliwi, że jest nas tak mało” [na Synodzie].
W związku z tym zaproponował zorganizowanie w przyszłości posynodalnego spotkania diakonów, podobnie jak to miało miejsce w tym roku w przypadku spotkania proboszczów.
„Bycie diakonem – podsumował De Cubber – nie jest dla mnie przygotowaniem do kapłaństwa, nie mam takiego powołania. Nasze ministerium jest wyłącznie służbą”.
Bogactwo diakonatu stałego w Chile
Arcybiskup Puerto Montt w Chile, Luis Fernando Ramos Pérez, został zapytany o doświadczenie diakonatu stałego w swoim kraju, w którym po Soborze Watykańskim II wyświęcono wielu diakonów stałych. Dziś, jak powiedział, liczba diakonów stałych przewyższa liczbę księży i zakonników, a ich wkład – w tym współpraca z proboszczami w zarządzaniu parafiami – jest „niezwykły i doceniany”. Jednocześnie arcybiskup podkreślił, że diakoni nie są „miniaturowymi księżmi”.
…i doświadczenie Mozambiku
Ze swojej strony arcybiskup Inácio Saure, arcybiskup Nampuli w Mozambiku – przewodniczący Konferencji Episkopatu swojego kraju i członek Misjonarzy Matki Bożej Pocieszenia – wyjaśnił, że w jego Kościele partykularnym nie ma obecnie diakonów, ponieważ ograniczone zasoby są już wykorzystywane do formacji kapłanów. Zauważył jednak, że w przyszłości, jeśli nadarzy się okazja, z pewnością zostaną wyświęceni stali diakoni. Podkreślił potrzebę przygotowania wspólnot parafialnych, którym trzeba pomóc zrozumieć różnicę między diakonami a kapłanami.
Tłumaczenie za FB IDC
