Liturgia słowa

Podczas Liturgii Słowa, Bóg przemawia do swojego ludu, ujawniając misterium odkupienia i zbawienia. Przez to słowo Chrystus jest obecny pośród swych wiernych. W niedziele i uroczystości przewidziano trzy czytania: ze Starego Testamentu, z listów Apostolskich lub Apokalipsy oraz trzecie z Ewangelii. Na dni powszednie przewidziane są natomiast dwa czytania: ze Starego i Nowego Testamentu.

Czytanie słowa Bożego, poza Ewangelią, należy do lektora. Głoszenie Ewangelii w pierwszej kolejności przysługuje diakonowi, a podczas jego nieobecności innemu kapłanowi lub samemu celebransowi. Już pisma pochodzące z pierwszych wieków chrześcijaństwa wspominają o pierwszeństwie diakona, jeżeli chodzi o spełnianie tejże funkcji. Przed proklamacją Ewangelii, diakon pochyla się głęboko i prosi kapłana o błogosławieństwo, mówiąc „Pobłogosław mnie Ojcze”. Otrzymując je, czyni na sobie znak krzyża. Jeżeli używa się ewangeliarza, diakon bierze go z ołtarza i udaje się procesyjnie na ambonę. Towarzyszą mu usługujący z dymiącą kadzielnicą i świecami. Diakon okadza księgę przed proklamacją Ewangelii, a po niej całuje ją i odnosi na kredens lub inne stosowne miejsce.

Podczas liturgii celebrowanej przez biskupa, diakon może zanieść ewangeliarz do ucałowania biskupowi.

W zależności od okoliczności, podczas bardziej uroczystych celebracji, diakon zanosi biskupowi księgę Ewangelii, aby pobłogosławił nią zgromadzonych wiernych.

Oprac. Dariusz Jaskólski