Serwis informacyjny Diakonat.pl powstał 3 stycznia 2001 r. Najpierw gościł na chrześcijańskim portalu Jezus.pl, a potem przez dłuższy okres czasu, jako jedna z wielu stron na serwerze Opoki. Od kilkunastu lat inicjatywa ta się usamodzielniła i funkcjonuje pod obecnym – dobrze rozpoznawalnym adresem.
Na tej stronie znajdują się informacje dotyczące instytucji diakonatu. Jest to pierwsza polska strona w całości poświęcona tematyce diakonatu. Pragnieniem jej twórcy jest wieloaspektowe przedstawienie diakonatu, dlatego też znajdziecie tu informacje dotyczące:
- wykształcenia się tego stopnia posługiwania w Kościele
- jego historii w ciągu wieków
- kształtowania się form tej posługi i hierarchii w Kościołach chrześcijańskich
- żeńskiej formy diakonii we wspólnocie
Strona niniejsza zawiera także informacje o instytucji diakonatu stałego, odnowionego w Kościele katolickim po Soborze Watykańskim II. Informacjom tym towarzyszy stały element, tj. nauczanie Kościelne. Wśród stron zawierających dokumenty Kościoła katolickiego odnaleźć można również fragmenty ksiąg liturgicznych dotyczące posługi diakonów podczas celebrowanych sakramentów, obrzędów i nabożeństw.
I jeszcze jedna ważna informacja – ponieważ portal rozpoczął działalność dnia 3 stycznia jego patronem jest św. Daniel z Padwy, diakon!
Święty Daniel z Padwy – diakon, być może Kościoła padewskiego, prawdopodobnie poniósł męczeńską śmierć podczas prześladowań Dioklecjana na początku IV stulecia. Według legend, które powstały podczas prześladowań lub wkrótce po nich, a których główne przesłanie wydaje się być pewnym, męczennik ukazał się ślepcowi z Tuscia zachęcając go, aby prosić o łaskę uzdrowienia w oratorium św. Prosdocyma w Padwie, gdzie znajdował się jego grób, przez wszystkich zapomniany. Na skutek cudownego uzdrowienia doszło do gruntownych poszukiwań, które doprowadziły do odkrycia marmurowego sarkofagu. Męczennik spoczywał tam tak, jak został zabity: ciało leżało na wznak na drewnianym blacie i przykryte marmurowym płytą, przebite przez wiele długich gwoździ. Wyryto inskrypcję: Hic et corpus Danielis martyris levitae quiescit. (Tu spoczywa ciało męczennika Daniela, lewity). Biskup Ulderico, obecny przy tym pierwszym badaniu, dnia 3 stycznia 1076 roku przeniósł sarkofag do nowej katedry NMP w obrębie murów miasta i, aby udobruchać sprzeciw mnichów z Santa Giustina oraz mieszkańców, wzniósł kaplicę poświęconą św. Danielowi w miejscu, gdzie obecnie znajduje się kościół parafialny pod jego wezwaniem. Ciało męczennika, z głównego ołtarza katedry w 1592 roku zostało przeniesione do nowej lokalizacji i nowego ołtarza pod chórem.Święty męczennik miał podobno pochodzenie żydowskie, na co wskazywałaby inskrypcja nagrobna. Według innych badaczy miał pomagać św Prosdocymusowi, pierwszemu biskupowi Padwy w jego apostolstwie w północno-wschodnich Włoszech, a zamordowany został w Padwie w 168 roku. Jego relikwie odkryto jednak dopiero w drugiej połowie XI w. W ikonografii atrybutem św. Daniela jest palma, dalmatyka, flaga i miasto Padwa. Wspomniany jest w Martyrologium Rzymskim z 1938 roku, jako święty lokalnego Kościoła – w Padwie. Jest patronem kobiet, których mężowie prowadzą wojnę. Jest również pomocny w odnajdywaniu rzeczy zagubionych.
Ostateczny wygląd serwisu zależy jednak w dużej mierze od jego Czytelników, dlatego zachęcam wszystkich zainteresowanych do wyrażania swych sugestii, przesyłania pomysłów… itd. Dotychczasowym współpracownikom i autorom tekstów bardzo dziękuję!
Wszystkich zainteresowanych proszę o kierowanie swych uwag, spostrzeżeń etc. na adres info@diakonat.pl
