Diakon, mnich i pustelnik – wspominany 19 października
Ethbin (także: Egbin, Ezhbin, Ezvin, Eben, Iben, Ibin) urodził się około 532 roku w Bretanii we Francji. Syn szlachcica Eutina i Euli, przybył do klasztoru Samsona w Dol – dzisiejszym Dol-de-Bretagne – po śmierci ojca w wieku 15 lat. Został wyświęcony na diakona i wycofał się jako pustelnik do klasztoru Taurac w Bretanii, któremu przewodził Guengalaenus i gdzie Ethbin złożył śluby jako mnich w 554 r.
Klasztor ten został zniszczony w 556 lub 593 roku w wyniku ataku Franków. Dlatego Ethbin przeniósł się do Irlandii i zbudował sobie celę w lesie zwanym Nectensis w pobliżu Kildare, gdzie następnie mieszkał jako pustelnik przez 20 lat i gdzie zasłynął powszechnie ze swoich cudów. Zmarł w wieku 83 lat, około 615 roku w pobliżu Kildare w Irlandii.
Zgodnie z tradycją, Ethbin został pochowany w dzisiejszym Port-Mort niedaleko Évreux, gdzie zachował się jego domniemany grób, który został przebudowany w 1870 roku; jego szczątki podobno spoczywają w kościele Saint-Pierre w Port-Mort.
Grób diakona Ethbina w Port-Mort
opr. dk. Krzysztof Kaput
