Diakon i męczennik – wspominany 18 listopada.
Święci męczennicy Zacheusz, diakon z Gadary, i jego kuzyn Alfeusz, lektor z Cezarei, cierpieli za czasów cesarza Dioklecjana (284-305).
W pierwszym roku ogólnego prześladowania chrześcijan przez Dioklecjana zatrzymano Zacheusza, diakona w Gadarze za Jordanem. Zacheusz był zwany tak od postaci z Nowego Testamentu – według Euzebiusza w długiej rekonstrukcji Męczenników Palestyny – ze względu na swój niski wzrost i słodki charakter. Mówił odważnie o swojej wierze przed sędziami, przez co został nieludzko ubiczowany, a następnie pokaleczony żelaznymi grzebieniami. Po tym wszystkim trafił do więzienia, gdzie jego stopy zostały rozciągnięte w kajdanach na ponad cztery karby. To niemal rozerwało jego ciało na strzępy. Mimo cierpień niezłomny męczennik pozostał pogodny i chwalił Boga zarówno w nocy, jak i w dzień.
Wkrótce dołączył do niego Alfeusz, który był synem szlachetnej rodziny z Eleutheropolis. Był on lektorem i egzorcystą w kościele w Cezarei. W tych niespokojnych czasach zachęcał chrześcijan do trwania w wierze. Wielu chrześcijan z miasta i okolic, postawionych przed wyborem swoich zasad religijnych lub śmierci, tłoczyło się do miasta, aby złożyć ofiary bogom, wtedy Alfeusz głośno i publicznie potępiał ich apostazję. Z tego powodu został zatrzymany i postawiony przed prefektem, kazano złożyć ofiarę, ale odmówił, składając wyzywające oświadczenia o swojej wierze. Rozgniewawszy prefekta podczas pierwszego przesłuchania, Alfeusz został wtrącony do więzienia. Następnie wezwano go do stawienia się przed sądem po raz drugi, kiedy to jego ciało zostało ubiczowane, a potem przebite hakami. Następnie wtrącono go do więzienia razem z Zacheuszem.
Alfeusz i Zacheusz byli razem torturowani przez wiele dni i wielokrotnie proponowano im uwolnienie za złożenie ofiary bogom, ale mimo cierpień odmawiali. Podczas ostatecznego przesłuchania, zarówno Alfeusz jak i Zacheusz pojawili się razem i wyznali tylko jednego Boga i Chrystusa Jezusa jako Króla. W momencie, kiedy nazwali Chrystusa Królem, zostali skazani na egzekucję za zdradę, ponieważ nie nazywali cesarza swoim jedynym królem. Zostali ścięci tego samego dnia w 303 roku.
Ich wspomnienie w Kościele katolickim jest obchodzone 18 listopada.
Foto – Święci dk. Zacheusz i lektor Alfeusz
opr. dk. Krzysztof Kaput
