Diakon, założyciel klasztoru w Saint-Senoch – wspominany 24 października.
Senoch (także: Sénoch, Sassena, Sassenay) pochodzi z barbarzyńskiego plemienia Taifales, zaciekłych wojowników z Europy Środkowej, którzy przybyli do Galii w 412 roku wraz z Wizygotami. Założyli kolonię w regionie Tiffauges, Montaigu i Mortagne-sur-Sèvre, w północno-wschodniej części Wandei, nadając swoją nazwę krajowi Tiffauges (Teoffalgia w VI w.), w którym w 536 roku urodził się Senoch. Nawrócenie tego plemienia na katolicyzm sprawiło, że jego moralność uznawana za niesławną zniknęła.
Senoch został nawrócony na chrześcijaństwo przez wspominanego dzisiaj Marcina z Vertou w wieku 20 lat, a następnie jako pustelnik ukrył się w samotności na miejscu dzisiejszego kościoła św. Senocha. Znajdowała się tam kaplica, którą wcześniej często odwiedzał biskup Marcin z Tours, a którą teraz Senoch przekształcił w oratorium, które poświęcił biskup Eufroniusz z Tours i wyświęcił Senocha na diakona. Senoch i trzej towarzysze, którzy do niego dołączyli, prowadzili surowe życie ascetyczne. Senoch miał żelazny łańcuch owinięty wokół jego stóp, dłoni i szyi. Wkrótce miejsce to odwiedzali pielgrzymi, których ofiary Senoch przeznaczał na rzecz biednych i na wykup niewolników.
Następnie Senoch wrócił do rodzinnego miasta Teoffalgia, aby tam również podjąć pracę misjonarską, ale mu się to nie udało, przepędzono go kamieniami i wrócił do swojej pustelni. Kiedy Grzegorz został biskupem Tours w 573 r ., wydawało mu się, że zauważył, że Senoch stał się dumny i wrócił do domu, aby go podziwiano, więc poważnie mu to zarzucił. Senoch okazał się przenikliwy i pokorny, dokonał wielu cudownych uzdrowień, szczególnie dla niewidomych, dawał hojne jałmużny oraz budował mosty i kładki dla pieszych nad strumieniami i rzekami. Po trzydniowej gorączce zmarł w ramionach biskupa, który udzielił mu ostatecznego sakramentalnego wsparcia w 576 roku.
Senoch został uroczyście pochowany. Przy jego grobie mężczyzna cierpiący na podagrę odzyskał władzę w kończynach. Stało się to w obecności Grzegorza z Tours, od którego pochodzi wieść o Senochu. Z pustelni wyrósł klasztor, który był przystankiem pielgrzymki do Tours .
W 𝘔𝘢𝘳𝘵𝘺𝘳𝘰𝘭𝘰𝘨𝘪𝘶𝘮 𝘙𝘻𝘺𝘮𝘴𝘬𝘪𝘮 pod datą 24 października czytamy: „24 października około 576 roku niedaleko Tours zmarł święty Senoch, pochodzący z Tatarów, który będąc chrześcijaninem, w ruinach niedaleko Tours zbudował sobie celę, w której później mieszkał jako Rekluz¹, czuwając, modląc się i udzielając pomocy charytatywnej. Utrzymywał kontakt z Grzegorzem z Tours.”
¹Rekluz – zakonnik zobowiązujący się do nieopuszczania własnej celi i niekontaktowania się z innymi zakonnikami.
Foto – Relikwiarz świętego Senocha w kościele w Sassenay
opr. dk. Krzysztof Kaput
